17 listopada 2014 r.  młodzież  I Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika w Żywcu po raz pierwszy spotkała się z rówieśnikami z Izraela ze szkoły Mekih Hei w mieście Ashdod, co było możliwe dzięki uczestnictwu szkoły w programie Bliżej siebie w polsko-izraelskim projekcie Zachować pamięć. Historia i kultura dwóch narodów.

Izraelska grupa 66 uczniów wraz z nauczycielami i opiekunami przybyła do Żywca podczas pobytu w Polsce poświęconego poznawaniu miejsc związanych z historią Żydów i miejsc zagłady, gdzie zginęli ich przodkowie. Młodzi ludzie przeprowadzili ceremonie upamiętniające tamte wydarzenia. Ostatni dzień stanowiło spotkanie z polskimi rówieśnikami: czas na zobaczenie normalnego życia młodych we współczesnej Polsce, okazja do wzajemnego poznawania się, rozumienia, uczenia się o przenikaniu się historii dwóch narodów, czas rozmów o pasjach i zainteresowaniach - radosne spotkanie młodych.

Licealiści z Kopernika powitali Gości plakatami zapowiadającymi spotkanie i zaprosili ich do auli szkoły. Tam od razu nawiązała się między nimi nić porozumienia - wcześniej mieli możliwość kontaktowania sie przez Facebooka, integracja dokonywała się od pierwszych chwil. Młodzi Izraelczycy z zaciekawieniem obejrzeli przygotowany program (językiem roboczym spotkania był angielski) wzbogacony krótkimi filmami o Polsce, o Żywcu i kulturze regionu, wreszcie - o samej szkole (na wesoło). Słuchali muzyki Szopena,  razem zaśpiewali znaną izraelską pieśń Hevenu shalom aleichem (A pokój niech będzie z wami), której specjalnie na tę okazję nauczyli się polscy uczniowie. Niespodzianką był fakt, że wśród Izraelczyków była uczennica, której pradziadkowie i kilku innych krewnych (z rodziny Dattnerów, mieszkańców przedwojennego Zabłocia) przed 1939 rokiem było uczniami tej szkoły. ZoharLili, którą w tej sytuacji postanowiliśmy mianować Honorową Uczennicą naszego liceum i obdarzyć stosownym dyplomem, miała okazję zobaczyć oryginalne zachowane dokumenty szkolne swoich krewnych.  

Potem rozpoczęły sie warsztaty historyczno-artystyczne. Uczniowie w pięciu polsko-izraelskich grupach pracowali pod kierunkiem nauczycielek języka angielskiego: zapisywali swoje imiona po polsku i po hebrajsku, tworzyli słownik polsko - angielsko- hebrajski, z zapisami w alfabecie hebrajskim i w fonetycznej wersji w alfabecie łacińskim, charakteryzowali się (gwiazda tożsamości) i porównywali, dowiadywali się o sobie wiele nowego, pracowali z archiwalnymi fotografiami szkoły, ukazującymi n.p. klasy z polskimi i żydowskimi uczniami (1918 rok), zdjęcia nauczycieli z obecnymi między nimi księdzem i rabinem (uczył w szkole religii mojżeszowej w latach 1911-1933). Odbijali ślad swoich dłonie na literach napisu SHALOM na wielki baner do wspólnej fotografii.  Razem w polsko-izraelskich parach malowali regionalne klepoki (każdy Izraelczyk zabrał tworzoną wspólnie ludową zabawkę do siebie na pamiątkę spotkania), robili odbitki ukazujące budynek synagogi zburzonej przez Niemców (przy ul. Wesołej) i budynek szkoły.

Po wspólnym poczęstunku były tańce: najpierw pięknie zaprezentowany przez kl. 3j polonez, odtańczony powtórnie z izraelskimi partnerami, potem popularny w Izraelu taniec hora, do którego młodzi Goście żywiołowo włączyli polskich uczniów, wreszcie pełen ekspresji pokaz tańca nowoczesnego (Monika Kliś). Trwająca kilka minut radosna zabawa młodzieży kończyła pobyt Izraelczyków w szkole, po czym grupa udała się do Muzeum Miejskiego w Żywcu i na krótki spacer po parku.

Żegnaliśmy się - towarzyszyły temu serdeczne uściski i wielki żal, że kilkugodzinny czas bycia razem minął tak szybko... . Izraelczycy wyjechali bardzo zadowoleni z wizyty, która na pewno nie udałaby się tak dobrze, gdyby nie wielkie zaangażowanie naszych licealistów, klas 2a i 2b oraz zespołu nauczycieli przygotowujących spotkanie. Mamy nadzieję, że zaowocuje ono trwałymi przyjaźniami i pozwoli izraelskim Gościom zapamiętać nasz kraj jako ciekawy i gościnny.

Co dało to spotkanie polskim licealistom, na gorąco skomentowała uczennica Natalia Plasun: " było wspaniałą przygodą, która pozwoliła nam zobaczyć, że -  mimo wielu różnic - w rzeczywistości jesteśmy tacy sami. Nasi nowi Przyjaciele udowodnili nam, że nie jest ważne, jaką wyznajesz religię, skąd pochodzisz i jakim posługujesz się językiem. Przekonaliśmy się, że wystarczy odrobina chęci, by zobaczyć szereg podobieństw znacznie ważniejszych od tych wszystkich różnic. To co, że nie jesteśmy tacy sami? Przecież to właśnie jest piękne - różnorodność i możliwość poznawania jej!"

Aleksandra Bura , koordynatorka programu w I LO im. M. Kopernika